MEDZIUGORSKIE ŚWIATŁA

Pan mówi nam, że jest światłem, a ci którzy pójdą za Nim posiądą światło życia. Ludzie nie lubią i obawiają się mroku. Mrok i ciemność to miejsca niepewne. Trwać w mroku to znaczy być ślepym, pomimo posiadania wzroku. Co nam pozostaje? Wyjść na światło. Być światłem.

Niedawno w Dubrowniku odbyła się premiera filmu dokumentalnego pt.: „Medziugorskie światła”. Po przeczytaniu tytułu zaraz nasuwa się pytanie: jakie są te światła, kim są te światła? Film nakręciło trzech chłopców, którzy do Medziugorja przybyli prawie przypadkowo i tu podjęli decyzję, że poniosą światło życia do swoich kolegów i dotrą do świata ciemności. Sami będąc w świetle chcą być światłem dla innych. Światło znaleźli w Medziugorju. Darowała im je Matka Boża. To stało się bodźcem do zrobienia filmu pt.: „Medziugorskie światła”. Tytuł ten wiele w sobie kryje, ale i wiele wyjaśnia. Zebrani są w nim wszyscy synowie Maryi, którzy poznali Jezusa i rozświetlili ciemności swego życia. Miliony właśnie w Medziugorju stały się światłem i tak, jak niosący pochodnie, niosą w każdy zakątek ziemi przesłanie Światłości świata – Jezusa.

Rozpoczynamy kolejny rok. Ponownie przed nami darowany nam czas. Ponownie mamy okazję coś zmienić. Bóg nam ją daje. Wykorzystajmy ją. To wielkie wyzwanie by być światłem w mrocznym zakątku. Być światłem to przede wszystkim znaczy być świadkiem nadziei i radości, które wypływają z wiary w Chrystusa. Papież Jan Paweł II napisał w orędziu Noworocznym: „Nie pozwól, aby zło cię pokonało, ale dobrem pokonaj zło”. Tak. Zło nie śpi. Nadzieja jest zagrożona, a mrok agresywnie zapada tak, jakby chciał pokonać promienie słoneczne. W takiej atmosferze jedynie ludzie wiary, ludzie mający światło duchowe mogą być zwiastunami Bożymi. Prowadzeni przez Maryję do Jezusa kręcimy własny film – świadectwo, pod własnym tytułem. A nowy czas to doskonała ku temu okazja.

o. Mario Knezović, OFM

W I A D O M O Ś C I

  LICZBA KOMUNII ŚW. I KONCELEBRANSÓW

W listopadzie w parafii Medziugorje rozdano 33 600 komunikantów, a Msze św. koncelebrowane były przez 927 kapłanów z kraju i z zagranicy.

W listopadzie w Medziugorju przebywały grupy pielgrzymkowe z: Korei, Francji, USA, Słowenii, Kanady, Malezji, Włoch, Niemiec, Polski, Słowacji, Bośni i Hercegowiny oraz Chorwacji.

CZWARTA ROCZNICA ŚMIERCI O. SLAVKA BARBARICIA, OFM

 24 listopada 2004r. obchodzono w Medziugorju czwartą rocznicę śmierci o. Slavka Barbaricia.

W Medziugorju wierni wspominali o. Slavka w trakcie Drogi Krzyżowej na Križevacu, w tym samym czasie i miejscu, w którym 24 listopada 2000 r. zmarł oraz podczas wieczornej Mszy św. Drogę Krzyżową z tekstami o. Slavka prowadzili o. Mario Knezović OFM i o. Ljubo Kurtović OFM, a uroczystej wieczornej Mszy św., przewodniczył o. Ljubo Kurtović OFM. Do koncelebry włączyło się wielu księży z kraju i z zagranicy. W ciągu dnia wiele osób modliło się przy grobie o. Slavka, który stał jednym z ważnych punktów pielgrzymek.

O. Slavko Barbarić, OFM ur. 11 marca 1946 r. W wieku 19 lat wstąpił do zakonu franciszkańskiego, a święcenia kapłańskie przyjął w 1971 r. Posiadał doktorat z zakresu pedagogiki religijnej i był psychoterapeutą. O. Slavko niestrudzenie zajmował się pielgrzymami od czasu powrotu ze studiów w 1982 r.

W czasie pracy Medziugorju napisał wiele książek, które zostały przetłumaczone na ponad dwadzieścia języków i drukowane są na całym świecie. Niestrudzenie prowadził spotkania z pielgrzymami, adoracje eucharystyczne, adoracje krzyża, modlitwę różańcową na Podbrdo i Drogę Krzyżową na Križevacu, gdzie zakończyło się jego ziemskie życie. Prowadził coroczne międzynarodowe rekolekcje kapłańskie, spotkania młodzieży, rekolekcje dla małżeństw. W domu „Domus Pacis” prowadził rekolekcje postu i modlitwy. Pragnąc pomóc najmłodszym ofiarom wojny założył i kierował placówką opiekuńczo-wychowawczą „Matczyna Wioska”. Wykształcenie psychoterapeutyczne umożliwiło mu kompetentną współpracę z uzależnionymi skupionymi we wspólnocie s. Elviry. Dla młodzieńców, nie radzących sobie ze swoimi problemami założył Wspólnotę Miłosiernego Ojca. Pomoc dobroczyńców z całego świata kierował do fundacji pomagającej utalentowanej młodzieży i sierotom wojennym.

O. Slavko objechał cały świat głosząc orędzie Matki Bożej, orędzie pokoju i pojednania. Jego niezwykły urok podkreślały cechy osobowości, takie jak: znajomość języków obcych, łatwość nawiązywania kontaktów międzyludzkich, wykształcenie, prostota, troska o potrzebującego, niespożyta energia, pracowitość, a przede wszystkim pobożność, pokora i miłość. Wiele się modlił i pościł, a Matkę Bożą kochał miłością dziecięcą. Treścią jego życia było doprowadzanie dusz poprzez modlitwę i post za pośrednictwem Matki Bożej – Królowej Pokoju do Boga. Zawsze będzie nam go brakowało.

MEDZIUGORSKA MŁODZIEŻ NAŚLADUJE ŚW. FRANCISZKA 

W parafii medziugorskiej działa FRAMA, gromadząca młodzież, pragnącą naśladować Chrystusa zgodnie z przykładem św. Franciszka. W święto Chrystusa Króla 28 listopada w kościele parafialnym dwudziestu sześciu młodych ludzi przyjęto do FRAM-y, dwadzieścia jeden złożyło pierwsze śluby, a jedenastu przedłużyło śluby do końca życia zgodnie z przykładem św. Franciszka. Mszy św. przewodniczył proboszcz o. Sretan Ćurčić OFM – asystent generalny FRAM-y w koncelebrze uczestniczył asystent duchowy FRAM-y w Medziugorju o. Bože Milić OFM. Podczas Mszy św. śpiewali członkowie FRAM-y z kilku hercegowińskich parafii, a później wszyscy pozostali na adoracji Najświętszego Sakramentu. Po liturgii młodzież franciszkańska spotkała się w domu parafialnym.

FRANCISZKAŃSCY NOWICJUSZE W MEDZIUGORJU

 4 grudnia Medziugorje odwiedzili nowicjusze franciszkańscy, członkowie dwóch franciszkańskich prowincji w Bośni i Hercegowinie. Towarzyszyli im wychowawcy o. Vitomir Silić, OFM i o. Ivan Sesar, OFM, który przewodniczył Mszy św. Nowicjusze śpiewali w czasie Mszy św.

BOŻE NARODZENIE W MEDZIUGORJU

 Podczas przygotowań do Bożego Narodzenia w czasie nowenny oprócz modlitw wieczornych codziennie odmawiano różaniec na Górze Objawień.

W okresie Adwentu w „Domus Pacis” dwukrotnie odbyły się rekolekcje postu i modlitwy. Uczestniczyło w nich 100 chorwackich i niemieckich pielgrzymów, pragnących przygotować się do Bożego Narodzenia. W okresie przedświątecznym potwierdza się, że Medziugorje jest konfesjonałem świata, bo jak co roku wiele osób z okolicznych parafii przybyło do Medziugorja na bożonarodzeniową spowiedź.

W czasie Świąt Bożego Narodzenia w sanktuarium panowała atmosfera pokoju, modlitwy i wspólnoty wśród wiernych, którzy przybyli z różnych stron świata.

W wigilię Bożego Narodzenia w wieczornej Mszy św. udział wzięło kilka tysięcy wiernych. Ofiarę Eucharystyczną poprzedziło czuwanie modlitewne w kościele, które rozpoczęło się o 22.00, a zakończyło po Pasterce. Boże Narodzenie upłynęło w atmosferze prawdziwego pokoju i bożonarodzeniowej radości parafian i pielgrzymów zgromadzonych wokół swej Matki.

19 grudnia Mały rozśpiewany Dubrownik – chór dziecięcy z Dubrownika i Gołąbki Pokoju – chór dziecięcy z Medziugorja wystąpiły na bożonarodzeniowym koncercie w kościele w Medziugorju, życząc Wesołych Świąt parafianom i pielgrzymom z całego świata.

Tak jak co roku, młodzi ludzie ze wspólnoty „Cenacolo”, skupiającej osoby, które były uzależnione od narkotyków, w czasie Bożego Narodzenia trzykrotnie wystawili jasełka, pokazując zgromadzonym wiernym, że naprawdę żyją zgodnie z mottem wspólnoty „Z ciemności ku światłu” oraz że można odnaleźć drogę z piekła uzależnienia do życia.

COROCZNE OBJAWIENIE JAKOVA 25 GRUDNIA 2004r.

W czasie ostatniego codziennego objawienia 12 września 1998 r. Matka Boża powiedziała Jakovowi Czolo, że odtąd będzie miał objawienia raz w roku 25 grudnia, na Boże Narodzenie. Tak się stało również w tym roku. Matka Boża objawiła się trzymając Dzieciątko Jezus na rękach.  Objawienie zaczęło się o 14:30 i trwało 7 min.  

            Matka Boża przekazała następujące orędzie: 

„Drogie dzieci! Dziś, w dniu łaski, z Dzieciątkiem Jezus na ręku, w szczególny sposób wzywam was, abyście otworzyli wasze serca i zaczęli się modlić. Dziatki, proście Jezusa, by narodził się w każdym sercu i by zapanował w waszym życiu. Proście Go o łaskę, byście mogli rozpoznać Go zawsze i w każdym człowieku. Dziatki, proście Jezusa o miłość, bo jedynie Bożą miłością możecie kochać Boga i wszystkich ludzi. Noszę was wszystkich w swoim sercu i daję wam swoje matczyne błogosławieństwo.”

  REKOLEKCJE W „DOMUS PACIS”

W 2004 r. w domu modlitwy „Domus Pacis” odbyło 44 rozmaite spotkania rekolekcyjne, w których udział wzięło 1515 wiernych.

22 spotkania rekolekcyjne postu i modlitwy prowadzone były dla wiernych z: Austrii (3), Niemiec (2), Polski (2), Francji (3), Rosji (1), Słowacji (1), Czech (1), Włoch (2), Korei (1), Chorwacji, Słowenii oraz Bośni i Hercegowiny (4). W rekolekcjach udział wzięło około 728 wiernych, którzy przez sześć dni pogłębiali wiarę w Pana Boga, idąc za orędziem Matki Bożej wzywającym do modlitwy, postu, wewnętrznego milczenia. Rekolekcje prowadził o. Ljubo Kurtović, OFM.

W tym samym domu siedmiokrotnie na rekolekcjach zebrało się 245 członków młodzieży franciszkańskiej i ministrantów z Hercegowiny.

Natomiast siostry franciszkanki sześciokrotnie przeprowadziły rekolekcje, w których uczestniczyło 190 dziewcząt.

Odbyło się również 11 spotkań rekolekcyjnych dla 352 osób, zorganizowanych przez różne ruchy religijne.

NIELEGALNE KOPIOWANIE, POWIELANIE I SPRZEDAŻ PŁYT KOMPAKTOWYCH, KASET AUDIO I VIDEO WYDAWANYCH PRZEZ SANKTUARIUM

Kancelaria Parafialna Medziugorje, Centrum Informacyjne „MIR” Medziugorje i Wioska Matczyna Bijakovici-Medziugorje proszą organizatorów i przewodników, by zwrócili uwagę pielgrzymów, na fakt, że nikt nie posiada zezwolenia na kopiowanie, powielanie, czy sprzedaż płyt kompaktowych. Wyłączność posiada Kancelaria Parafialna Medziugorje, Centrum Informacyjne „MIR” Medziugorje i Wioska Matczyna Bijakovici-Medziugorje, a dochód przeznaczany jest na wspomaganie działalności humanitarnej, jak również na rozwój sanktuarium. Oryginalne nagrania można nabyć JEDYNIE w sklepie z dewocjonaliami przy Parafii.

Produkcja i sprzedaż tanich kopii, które można znaleźć w innych sklepikach na terenie Medziugorja jest całkowicie nielegalna i nie ma nic wspólnego z Parafią.

Przyjaciołom Medziugorja i pielgrzymom dziękujemy za zrozumienie.

MIĘDZYNARODOWE MODLITEWNE SPOTKANIE MŁODZIEŻY 2005: EUCHARYSTIA – APEL DO KOMPOZYTORÓW

Tematem Mladifestu 2005r. będzie EUCHARYSTIA. Organizatorzy Festiwalu zapraszają młodych kompozytorów do napisania pieśni na ten temat oraz przesłanie partytury (nuty+tekst) na nr faksu 00 387 36 651 444.

Tekst powinien być krótki i treściwy, w duchu adoracji medziugorskich, tak aby pieśń można było przetłumaczyć i wykonywać w różnych językach. Wybrane utwory będą wykonywane podczas festiwalu.

Można się również kontaktować korzystając z e-maila: medj.lidija@medjugorje.hr

15 grudnia 2004

Oto tekst orędzia:

“Otrzyjcie łzy z mojej twarzy!” Jakież to wołanie o pomoc!! Jak mówi Matka Boża, Boże Narodzenie jest “dniem radości”, lecz czy w okresie Bożego Narodzenia nadal będą łzy na twarzy Matki Bożej?? Zapytajmy siebie samych: jak zamierzamy napełnić Ją radością, a z Jej pomocą, napełnić radością Dzieciątko Jezus w czasie Jego narodzin? Jak możemy przygotować dla Jezusa ten ciepły kąt, w którym będzie mógł w naszym domu spokojnie odpocząć? Przez pojednanie!

Oto kilka przykładów, żeby zilustrować to wezwanie Gospy do pojednania:

“Pobraliśmy się w r. 1960 i mamy sześcioro dzieci. Przez pierwsze osiem lat mieszkaliśmy za granicą. A to oznacza, że byliśmy z dala od naszych korzeni i tradycji naszej rodziny oraz Hiszpanii, naszego kraju. W tym czasie było to absolutnie konieczne, żebyśmy mogli wzajemnie na sobie polegać. Ponieważ byliśmy jeszcze zaręczeni, moja przyszła teściowa wiele razy mówiła mi o sekrecie jej małżeństwa: “Niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce!” (Rzeczywiście jest to z Pisma św. – z Listu św. Pawła do Efezjan 4,26). Tak więc trzymaliśmy się tego, zwłaszcza, gdy sprawy przybierały zły obrót. Nauczyliśmy się z doświadczenia, że wewnętrzne nastawienie, jakie mamy kładąc się spać wieczorem, “dojrzewa” podczas snu i że najmniejsza sprawa może do rana urosnąć do rozmiarów góry. Postępowaliśmy zgodnie z regułą: “modlić się razem co wieczór, aż pojednanie stanie się między nami rzeczywistością – szczególnie, gdy w ciągu dnia się zranimy”. Życie Słowem Bożym budowało nas dzień po dniu i chroniło od rozpadu.”

Oto, co proponujemy tym, którzy chcą skorzystać z tego dobrodziejstwa: na rocznicę ślubu poproście księdza o możliwość odnowienia przysięgi małżeńskiej podczas Mszy św. parafialnej, w mniej lub bardziej dyskretny sposób, zgodnie z tym, co ksiądz uzna za stosowne. Tego dnia on pobłogosławi wasze małżeństwo. Przynieście ze sobą piękny krucyfiks, tak jak to czynią Chorwaci. Ksiądz położy go na swej ręce na stule, żona położy swą rękę na krzyżu, a jej mąż położy swą rękę na ręce swej małżonki. Wtedy odmówcie modlitwę i wzajemnie odnówcie śluby. Jezus scementuje waszą jedność i będzie waszym najlepszym przyjacielem. Wasza miłość ugruntuje się i zakotwiczy w Jego wierności, żeby przekazywać wam Bożą miłość, jaką On zgromadził dla waszej rodziny. Jezus będzie waszym centrum, waszą skała i waszą twierdzą! Wróćcie do domu, zawieście Krzyż na ścianie waszej sypialni. Módlcie się razem każdego wieczoru przed Krzyżem i, jeśli konieczne, wzajemnie proście siebie o przebaczenie. Wtedy nie będzie trzeba obawiać się Niszczyciela, jak mówi św. Paweł: “Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam?!”

Ale bezskutecznie! Bardzo często ta męczarnia pochodzi z faktu, że chociaż Bóg im przebaczył, to oni nie wybaczyli sobie. Wielokrotnie ma to miejsce w przypadku aborcji.

Na przykład pewną 56-letnią kobietę od 30 lat męczył poważny wewnętrzny niepokój. Przy każdej spowiedzi wyznawała grzech, który popełniła w wieku 26 lat, lecz pokój Boży zawsze był dla niej niedostępny. Przyjechała do Medjugorja po pomoc, a my spytaliśmy ją, czy sądzi, że dziecko przebaczyło jej z nieba. Odpowiedziała: “Tak”. Następnie spytaliśmy ją, czy ona przebaczyła sobie samej. Przerażona krzyknęła: “Jak mogłabym kiedykolwiek wybaczyć sobie to, że zrobiłam coś tak strasznego!?” I to był klucz do jej problemu. Zachęcona do tego, żeby zrewidować swój stan w Bożym świetle, zgodziła się pokornie uznać, że tak, ona była zdolna do takiego czynu, a nawet jeszcze gorszego: jedyną rzeczą, jaką naprawdę posiadała, była jej własna nędza (jak powiedział Jezus do św. Faustyny). Przyznała, że ta aborcja upokorzyła ją i zniszczyła dobrą opinię, jaką o sobie miała. Brak pokoju rzeczywiście pochodził z pychy, subtelnie ukrytej pod maską cnoty. Gdy to sobie uświadomiła, zgodziła się przyjąć Boże miłosierdzie, jakie Bóg dał jej bez miary. Pojednać się ze sobą nie oznacza nazywać “dobrem” zła, które uczyniliśmy, lub zanegować grzech. Przeciwnie! Chodzi o to, żeby nazwać go “złem” i w Bożym Sercu, w głębi Jego Miłosierdzia, odrzucić go na zawsze. Po tym przełomie kobieta odnalazła w swym sercu pokój. “Zmieniła szkła” i już nie obawiała się swej nędzy: już nie była skupiona na sobie samej, lecz na swym Zbawicielu i siebie widziała tylko w świetle miłosierdzia. Wyrzuty sumienia przemieniła w skruchę.

Zanim nasz Zbawiciel przyjdzie jako zarządca, pomyślmy – kto z nas jeszcze powinien uczynić ten piękny krok??

Archiwum wiadomości